Hotel Palace został wybudowany w 1930 w stylu modernistycznym przez dr Włodzimierza Schneidera lekarza z Krakowa..  Jako hotel działał do wybuchu II wojny światowej. W tym budynku w latach 1939-45 mieściła się zakopiańska siedziba Gestapo. W piwnicach urządzono więzienie, a na parterze sale przesłuchań. Ze względu na okrutne tortury stosowane w czasie przesłuchań został nazwany „Katownią Podhala”. Ocenia się że w Palace mogło być katowanych ok. 2000 osób, a zamordowanych mogło być nawet 400. Niewielki  procent więźniów wychodził na wolność. Więzione tu osoby były zabijane i zakatowywane na miejscu, wielu kierowano do innych więzień, bądź do obozów koncentracyjnych. Na ścianach cel więźniowie pozostawili wyryte napisy. Napis ze ściany więziennej celi numer 3 wyryty przez Helenę Błażusiak był inspiracją do III Symfonii op. 36 „Symfonia pieśni żałosnych” Henryka Góreckiego.  Napisy te ponadto świadczyły że oprócz Polaków, przez katownię tę przeszło także wielu cudzoziemców. Znaczna część napisów została jednak zniszczona i usunięta przez powojennych właścicieli i administratorów hotelu Palace. Obecnie w piwnicach budynku mieści się Muzeum Walki i Męczeństwa "Palace". Muzeum powstało głównie dzięki staraniom dr Wincentego Galicy, byłego więźnia Palace.

Muzeum jest otwarte we wtorki i czwartki w godzinach 16-17.